کمان

توی پست‌های (۲) و (۴) سعی کردم اهمیت گفتن حرف راست و درست که از دل برخواسته باشه رو توی ارتباطات ایمیلی و اسکایپی بگم، اما این جا بر اساس چندین موردی که دیدم، می‌خوام باز تاکید کنم که:

۱- استاد، توی کار خودش استاده: درسته که خوبه که نشون بدیم که کاری که استاد کرده رو خوندیم و می‌شناسیم، ولی لازم نیست وارد بعضی موارد اولیه یا به عبارتی بدیهی بشید. سعی کنید بگید شما چه برداشتی از کارهاش داشتید، و  چه کارهایی توی اون زمینه‌ها کردید و چه ایده‌هایی دارید، به زبون خودتون.

۲- استادها سالی صدها ایمیل برای اپلای دریافت می‌کنه: بنابراین از روی تجربه قشنگ می‌تونه بفهنه که شما دارید اغراق یا به قولی پاجه‌خواری می‌کنید، یا اینکه واقعا برای حرفی که می‌زنید وقت گذاشتید و با علاقه قلبی می‌گیدش. استفاده از کلمات پیچیده و عجیب غریب که رایج نباشن، بعضا تاثیر منفی داره، مخصوصا در مواردی که می‌خواید بگید با کار طرف حال کردید. ⚠️ در استفاده از کلمات تحسین‌آمیز، چه در مورد خودتون و چه استاد احتیاط کنید.

۲.۵-تعارف کردن تقریبا مخصوص ایرانی‌هاست: بعضی موارد تعارف‌گونه که برای ما عادی و روزمره شده و به این توانایی رسیدیم که بتونیم تشخیض بدیم کجا تعارف می‌کنیم کجا نه، توی فرهنگ‌های دیگه به چنین قابلیتی نرسیدن هنوز متاسفانه :)

۳- تمپلیتی نباشید: مخصوصا برای استادهای که براتون مهمن. خوبه که برای این که بفهمید ساختار ایمیل و صحبت رسمی چه جوریه، چند تا ایمیل تمپلیت ببینید و بزنید و با دوستاتون به اشتراکش بذارید. ولی وقتی که قالب کلی کار در اومد، بهترین راه اینه که از اول دوباره مختص اون استاد متن‌تون رو بنویسید. ‼️ بعضا کپی کردن‌ها به اشتباهات بسیار بدی منجر می‌شه که  قابل جمع کردن نیستن!